قلم ها آرام نمی گیرند

وقتی می گوییم نسل جوان مقصود حتما طبقه جوان نیست مقصود طبقه هایی هست که در اثر تحصیلات و آشنایی با تمدن جدید دارای طرز فکر مخصوصی است خواه پیر باشد خواه جوان

پیر و جوان آینده، دارای این طرز فکر خواهد بود و اگر خدا نخواسته فکری برای هدایت و رهبری این نسل نشود آینده به کلی از دست خواهد رفت.

خیال می کنیم با دهن کجی و چهار تا متلک روی منبر گفتن و فحش کار درست می شود ولی این کارها لالایی است برای آن است که شما در خواب بمانید و در فکر چاره نیفتید و یک وقت بیدار شوید که کار از کار گذشته است مسئله رهبری و هدایت از لحاظ تاکتیک و کیفیت عمل ، در زمان های مختلف و در مورد افراد متفاوت است و ما باید  خیال اینکه نسل جدید را با همان متد قدیم رهبری کنیم را از سر خود بیرون کنیم.

نسل جوان ما هم مزایای خود را دارد هم عیب ها.در عین حال یک انحرافات فکری و اخلاقی دارد و باید آنها را چاره کرد.

چاره کردن این انحرافات بدون در نظر گرفتن مزایا یعنی ادراکات و احساسات و آرمان های عالی که دارد و بدون احترام گذاشتن میسر نیست.

در نسل گذشته فکرها این گونه باز نبود این احساسات و آرمان های عالی نبود.روشی که ما الان در مقابل این نسل در پیش گرفته ایم که همان دهن کجی و دائما فریاد و اینکه سینما این طور،تئاتر این طور ، رقص چنین و... درست نیست باید فکری اساسی برای این انحرافات کرد .

تا به درد یعنی افکار و ادراکات و احساسات  نسل جوان رسیدگی نشود، نمی شود جلوی انحرافاتش را گرفت.