قلم ها آرام نمی گیرند

هدف ار بحث روشنگری است و نویسنده به هیچ عنوان وابسته به جریان خاصی نیست.

در چند سال اول دولت روحانی که سه سالگی آن روبه اتمام است، دولت با برنامه ریزی کلان عزم جدی خود را برای رفع مشکلات کشور خصوصا در حوزه های اقتصادی با آنچه خود تحت عنوان تعامل با دنیا و ضرورت حل مشکلات از طریق ارتباط با بیرون و مذاکره با قدرت ها نام می برد نشان داد.

لذا در چند ماه اول شروع دولت به سوی مذاکرات بین المللی با هدف رفع شبهات هسته ای قدم برداشت تا آنجا که مستقیما با آمریکا در این خصوص وارد مذاکرات فشرده شد.لذا تمرکز دولت بر این مسئله بیرونی تا حدودی زیاد عملکرد آن را شامل شد،همزمان با ایام مذاکرات افزایش واردات و کاهش صادرات رشد جدی به خود گرفت تا جایی که برخی کالاهای اساسی که با اندک حمایتی از تولید کننده داخلی، امکان تولید آن وجود دارد از خارج وارد شود.

از آنجا که به گواه کارشناسان داخلی راه برون رفت و ایمن سازی اقتصاد داخلی از مشکلات اقتصادی در گرو تلاش در جهت قانون کلان اقتصاد مقاومتی است اما تلاش کم در این مدت در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی و درون زا که به کاهش حداکثری فشاراقتصادی خصوصا در حوزه کلان و رفع تکانه های ناشی از اقتصادجهانی بر اقتصاد کشور  در مقابل اقتصاد سرمایه داری ، بانک و پول محور ، نشانگر عدم دادن بهای لازم و کافی به این مهم و افزایش واردات و کاهش جدی صادرات است و معیشتی مردم به طور بیش از پیش خواهد انجامید و هم در دراز مدت ضربات جبران ناپذیری را به بدنه اقتصاد داخلی جهموری اسلامی خواهد زد.

(قسمت اول)